مقایسه نمرات آزمون های عملکردی اندام تحتانی در نوجوانان فعال با کف پای صاف منعطف و طبیعی

مقدمه و اهداف ناهنجاری­ها و عدم توازن عضلانی در اندام تحتانی می­تواند منجر به ضعف در اجرای فعالیت­ های ورزشی و به دنبال آن آسیب­دیدگی شود. هدف از تحقیق حاضر مقایسه نمرات آزمون­های عملکردی اندام تحتانی در نوجوانان فعال با کف پای صاف و طبیعی بود. مواد و روش ­ها در مطالعه حاضر تعداد 60 دانش­آموز فعال 16-18 ساله در دو گروه (هر گروه 30 نفر) کف پای صاف و طبیعی شرکت داشتند. میزان افت ناوی آزمودنی­ ها با استفاده از روش توصیف­شده برادی و عملکرد اندام تحتانی با استفاده از آزمون­های عملکردی سکانس کنترل، سکانس لی­لی کردن و سکانس استقامت مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تجزیه و تحقیق یافته­ های تحقیق از روش­های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و روش آمار استنباطی (تی مستقل) استفاده شد (05/0P≤). یافته­ ها نتایج نشان داد که اختلاف معناداری بین دو گروه کف پای صاف و طبیعی در همه­ ی آزمون­های عملکردی اندام تحتانی وجود دارد (05/0P≤) و گروه کف پای صاف نسبت به گروه سالم نمرات ضعیف­ تری را کسب کردند. نتیجه­ گیری با توجه به نتایج مطالعه حاضر، کف پای صاف به عنوان یک ناهنجاری باعث تضعیف در اجرای آزمون­ های عملکردی اندام تحتانی شده که می­تواند منجر به ضعف در اجرای فعالیت­ های ورزشی که نیازمند به تعادل، استقامت و توان عضلانی و به دنبال آن آسیب­ دیدگی­ های ورزشی از جمله التهاب نیام کف پایی، استرس فراکچر درشت­نی، پارگی رباط صلیبی قدامی و کمردرد است، شود؛ بنابراین توصیه می­شود کف پای صاف منعطف به عنوان یکی از عوامل خطر آسیب­ دیدگی ورزشی مد نظر قرار گیرد.